Hola Andalucia!

Hallo allemaal, hierbij melden we ons weer vanuit onze Spaanse droom, het gaat heel goed met ons, en hopen dat zo dat te houden tot het einde van onze reis.
Kijk, heel veel dingen die we ondernemen gaan goed, een aantal lopen net goed af en er zijn er ook volledig mis gegaan. Om met de laatste te beginnen: Mijn linker hoge wandelschoen heeft een aantal dagen vol gestaan met het afvalwater van de caravan ( had ik klem onder de caravan gezet, ik wilde nl. te veel uit het zicht plaatsen), de fles olijfolie is tijdens het rijden van de plank gevallen en leeggelopen in de caravan ( waren we vergeten in de flessentas te stoppen) en Antequera hebben we gillend verlaten, omdat we er tot drie keer toe in drie dagen weer in de veel te smalle en te steile straatjes terecht kwamen met de auto. De eerste busreis naar Sevilla vanuit de camping, redde Chris mij weer vlak voor het instappen in de bus: er stak nog een toilet rol uit mijn broek. En de bus turistico-tour, waar we met 2 gekregen kaartjes ( camping-buurvrouw gaf deze ons, is voor 2 dagen geldig, maar we gaan morgen naar huis zei ze)genoten we 1.5 uur lang van de Nederlandse gids, via oortjes,(ook gekregen). Totdat Chris in de routefolder las, dat het kaartje 24 uur geldig was, paniek in de bus. Want als er controle zou komen moesten we wel 34 euro betalen, dus volgende stop wij er meteen uit, oefff!!!!. De fietstocht, vanuit de camping naar het meer met de flamingo’s, ongeveer 8 km., ging goed, tot dat ik besloot om een andere weg(grindzandpad ) te vervolgen moesten wel even de fietsen over de vangrail heen. Nee riep Chris, ja zei ik en dus gingen we door bouwterreinen en verboden in te rijden borden (alles werd nieuw aangelegd en de gps werkte dus ook niet meer mee). Tja eerst een nieuwe dubbele spoorlijn over, daarna een nieuwe snelweg proberen te kruisen, we zagen nog steeds het meer, maar we moesten nog een enkele spoorbaan passeren. Chris moest telkens opnieuw gemotiveerd worden, uiteindelijk(3 uur later) kwamen we bij het meer en vanaf een tiental meters een foto gemaakt van een flamingo en de weg weer terug. Maar toen kwam alles goed,we kwamen in een klein dorpje op zondagmiddag een cafeetje met een terrasje tegen, met een cana voor een euro en een tapas voor 30 cent. Poepzat hebben we het laatste stuk fluitend afgelegd. Ook het bezoek aan de kapper in Ronda is voor Piet goed afgelopen.
Inmiddels staan we op de twaalfde camping en hebben we tien keer getankt, slapen we heel goed zo’n acht tot negen uur per nacht. Het meeste drinken we water( denken we) en het minste melk. We hebben de zesde grote stad bezocht en de top 5 van onze campingmaaltijden zijn in volgorde: moot tonijn op cadac-bakplaat, gebakken mosselen en uien in de cadac-wok, de kant en klare Portugese bbq. kip uit de supermarkt,garnalen met knoflook op electrische grill-plaat en de salade van Chris met tonijn, ansjovis, ei, sla en olijven.
Andalucia heeft het helemaal: zoals Sevilla 2 dagen, met alles erop en eraan: parken, de mooie rivier de Quadalquivir, de prachtige gebouwen en kerken, de pleinen en de winkelstraten. De wijk Santa Cruz (voormalige joodse wijk), sprak ons het meeste aan met smalle straatje en sfeervolle pleintjes met terrasjes. Sevilla een stad die ons hart heeft gestolen, zo spaans en zo heet. Ja want het weer lijkt een vast patroon te worden: elke dag boven de dertig graden en dat vanaf ongeveer half twaalf tot ’s avonds half acht, soms wat wind en alleen maar blauwe lucht, Chris heeft een wolk gefotografeerd, was zo lang geleden, erg hé!! Daarnaast hebben we genoten van Ronda, heel speciaal: de oudste stieren-arena van Spanje (hebben we bezocht, was nu nl. te bezichtigen als een museum) en de stad is gebouwd op twee hoge rotsbergen ( ik had last van mijn hoogtevrees) en over de smalle spleet waren er drie bruggen gebouwd om de twee delen met elkaar te verbinden. De nieuwste brug is gebouwd in 1870 en er is 40 jaar aangewerkt, helemaal vanuit de rivier omhoog gebouwd met een hoogte van meer dan honderd meter (denk ik) om de verbinding van 50 meter te overbruggen. De lunch hebben we gebruikt op een terras, grenzend aan een parkje met geweldig uitzicht, terwijl een gitarist muziek produceerde en wij ons wijntje dronken. Achter ons passeerden de koetsjes met toeristen, een plek om nooit te vergeten.
De auto heeft het tot nu toe heel goed gedaan, vandaag weer een hele steile weg naar het hoogste platform van de camping genomen met de caravan er uiteraard achter en inmiddels als meer dan 5000 km. gereden. We vonden dat we de auto moesten verwennen: vandaar de wasbeurt voor vier euro. Meteen olie, koelvloeistof en ruitensproeier gevuld, daarnaast hebben we ook nog zijn lucht in de banden op spanning gebracht.
Nu staan we op de camping El Pino in Torrox Costa en zijn in afwachting van de kids. De komende 10 , dagen hopen we veel te genieten met Bas, Karlijn, Esther, Sam, Amir en Layla. We kijken er alle twee heel erg naar uit.
Dag alle fans, we wensen jullie allen veel liefs en bedanken jullie voor de enorme supporting. We blijven hierdoor met heel veel plezier in de Spaanse Droom.
Groetjes en kusjes van Piet en Chris