Terug in heerlijk Spanje!!!

Hallo allemaal,
OK, we zitten dus op mijn droomcamping in de Alentejo in zuid- Portugal met Nederlandse eigenaren. Thuis had ik al zitten kwijlen als ik naar de site keek van Corgo di Pardieiro.
Eenmaal aangekomen bleken we in een hele grote tuin te staan met olijfbomen, kurkeiken, prachtige planten, je kunt het zo gek niet noemen. Prachtig… We waren onderhand uitgeput en uitgedroogd, dus we namen de eerste beste plek in de schaduw. Ruim, veilig, ik zag geen buren, prima!
We hebben ons gesettled en bleken de enige campinggasten te zijn, niet zo gek natuurlijk als je alleen onbegaanbare wegen hebt. We kregen van vrouw camping, een infomap met wandelingen van de omgeving en wat meer informatie. Ze bleken zeer milieubewust te zijn, aten alleen vegetarisch en ze verbouwden alles zelf op die keiharde droge grond boven op de berg, waar hun huis stond ( en waar alleen internetverbinding) was. We hadden dus ons eigen toiletgebouw, dat bestond uit een Nonolet, dat is een houten pot, zonder riolering, dus ook niet doortrekken. Je mocht er lekker op plassen, en wanneer er dan toch een grote boodschap werd gedaan, mocht je dat afdekken met 2 velletjes papier en dat alles aandrukken met een stamper! LEUK HE!!! Uiteindelijk werd de gehele inhoud een soort papier machee, wat een geweldige mest bleek te zijn! Geen wonder dat ze van die mooie tomaten hadden!
Meneer camping kwam maar niet in beeld, wel hun 4 zwerfkatten en 2 honden. Alles kwam zeer regelmatig op bezoek of er niets te eten was. Aangezien Piet als de dood van poezen is, hij noemt ze die rotkatten, heb ik verschillende keren kunnen meemaken dat Piet heel hoog kan springen. Vooral als we ’s avonds onder de luifel zaten te smikkelen, kwamen de poesjes altijd op bezoek! Omdat we ook weer een keer wat boodschappen moesten doen, en niet weer die ellendige weg wilden rijden, gingen we op verkenning naar de andere onverharde weg, die er moest zijn, wel smaller maar minder grote keien. OK, gevonden, dus vonden we en het een goed plan om dit ook weer terug naar de camping te rijden. Zo gezegd , zo gedaan! Enfin, we namen de eerste splitsing al verkeerd en reden door kuilen, bochten en je wil niet weten hoe smal de weg was…we zaten verkeerd. We hebben voordat we op reis een GPS gekocht, nou ik kan jullie wel vertellen dat die Garmin van ons zich geen raad wist. Totdat we een tegenligger kregen, hij terug of wij terug. Hij, natuurlijk.. Het was een Portugese boer, z’n hoofd zag hetzelfde eruit als de Portugese roodbruine grond, droog, dor en woest. Zulke mensen spreken alleen maar Portugees en dan nog dialect, niet te verstaan dus. Ik riep maar camping hollandesa en hief mijn armen omhoog! Hij gaf ons opdracht om te draaien, hartstikke fijn!, en hem te volgen, zachtjes, want roodbruine stofwegen, je ziet geen barst! Die schat heeft ons helemaal naar de camping gebracht, we zaten harstikke fout! Uit onze boodschappenvoorraad haalden we snel een fles wijn van 1,50 (piet boos dat ik niet de fles van 0,79 heb gegeven) Errugggg he!!! Portugezen zijn stug maar o zo behulpzaam, we hebben ze ook steeds zo nodig!!
We wilden ook een keer aanschuiven bij het gezin van mevrouw camping om vegetarisch te eten. Meneer camping hadden we nog steeds niet gezien. Waar zit die knakker? Het was dus mis en Reineke vertelde me dat ze op dit moment niet bij elkaar woonden, relatie naar de filistijnen. Hoe kan je dan in hemelsnaam in zo’n gebied met 3 kleine kinderen, een auto uit het jaar stilletjes, een camping met een enorme stuk grond, wat heel veel onderhoud nodig heeft, het zien zitten….Ik vond het zo knap en stoer van die meid! Het etentje met mevrouw camping is niet doorgegaan. Ze had plotseling een aanbod gekregen om een weekend naar Lissabon te gaan om een beetje op adem te komen. We hebben ze niet meer gezien. Ik was toch wel een beetje aangeslagen van die trieste toestand van zo’n gezinnetje in dat prachtige Portugal!
We besloten ook een wandeling te maken in dat prachtige gebied in de Alentejo! Ruig gebied, niet een wandelaar gezien, wel schapen, kikkers, honden, prachtige bomen en planten. Onze beschrijving klopte niet en we wisten echt niet welke kant we op moesten. De paden blijken elk jaar te veranderen, doordat er paden ontstaan bij het schillen van de kurkeiken. Elke kurkeik wordt om de 7 jaar geschild. Verdwalen is best wel shit na 2 uur wandelen in de hitte! We besloten om dezelfde weg terug te lopen! Ik dacht al even aan die mevrouw uit Stramproy, die 18 nachten in de bergen in Spanje vastzat. Brrrr…we hadden wel een fluitje gelukkig!
Maar jongens, dat is ook weer goed afgelopen, zelfs de alternatieve weg terug met de caravan, weg van die mooie camping hebben we overleefd. Ik moet jullie eerlijk zeggen, dat ik de nacht ervoor slecht geslapen heb, en dat ik regelmatig mijn ogen en oren heb dichtgehouden totdat we weer op het asfalt waren.
En toen.. kwamen we in de bewoonde wereld: Lagos, aan de kust in de Algarve! Prachtig, prachtig, prachtig! Zo vreselijk mooi! Een schitterende terrassencamping, met prachtig sanitair, een heerlijk zwembad, een prachtig strand met een wilde zee. Zo superleuk! Onze vrienden, Frida en Frans hebben een week bij ons gekampeerd en we hebben een heerlijke tijd gehad. Heel relaxed, hele mooie dingen gedaan en ontzettend gelachen! Ze wilden ons graag bedanken en nodigden ons uit op een Fado-avond inclusief eten, o ja en drinken, ook belangrijk, je moet goed drinken zeggen ze hier!!
Ik ga proberen te vertellen wat we hebben meegemaakt. Het was een gezellig restaurantje Papagayo, te lopen vanaf de camping. We hebben goed gegeten, steengrillen met 7 soorten vlees. Echt heel lekker en goed vlees. Weldra ging de Fado-zangeres zingen. Mooi hoor, wat een emotie in die stem! Het is altijd een feest om levende muziek en zang te horen. Na 2x optreden werd ze afgelost door een beroepsmuzikant, een harpist, samen met zijn zoon die gitaar speelde en zong. Ze waren van Spaanse afkomst. Nou, dat was pas genieten! Wat is het moeilijk om jullie dat uit te leggen. Toen het was afgelopen, alle gasten vertrokken, merkten we dat de Spaanse muzikanten nog een soort after party hielden, samen met Spaanse mams, die ook geweldig kon zingen. De after party was bestemd voor de eigenaar van het restaurant met zijn familie, waaronder oma van minstens 100 jaar! We zaten er met ons neus bovenop. Het was zo verschrikkelijk mooi om te zien hoe die familie met elkaar muziek maakten!!!! Ze vonden het helemaal prachtig dat wij zo genoten! Het was eigenlijk wel om te janken, kan ook aan de wijn gelegen hebben!!! Tot 1.30 uur speelden ze door. Die Spanjaard met zijn gitaar zong alsof het uit zijn tenen kwam, Chuchuchuchu………….
We waren helemaal onder de indruk en hebben een super avond gehad! F&F hebben we gisterenochtend weer naar het vliegveld gebracht en nu moeten we weer met z’n tweetjes verder.
Vandaag aangekomen in Dos Hermanas, vlak onder Sevilla! En ik kan jullie vertellen, het is hier HEET!!!
Morgen gaan we Sevilla onveilig maken!!! We genieten en vertellen volgende keer weer over Sevilla en wat we allemaal weer meemaken!!! Bedankt weer voor al jullie reacties, dikke kus allemaal,
Liefs, Piet en Chris